Οι αυξήσεις στους μισθούς είναι το κλειδί για τους εργαζόμενους ώστε να διατηρήσουν ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο μέσω της κρίσης του κόστους ζωής. Ωστόσο, μετά από χρόνια στασιμότητας των μισθών, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου προσπαθεί τώρα να προωθήσει τη νομοθεσία για να περιορίσει τις απεργίες για νόμιμες μισθολογικές απαιτήσεις. Οι ευρωπαϊκές συνδικαλιστικές ομοσπονδίες εκφράζουν τη λύπη τους για τη συγκρουσιακή προσέγγιση της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου και υποστηρίζουν τους απεργούς εργάτες της Βρετανίας και τα συνδικάτα τους.
Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ισχυρίζεται ότι ευθυγραμμίζει τους νόμους της με αυτούς άλλων δυτικοευρωπαϊκών χωρών. Η πραγματικότητα είναι ότι οι βρετανικοί νόμοι για την απεργία είναι ήδη από τους πιο περιοριστικούς συγκρίσιμες χώρες και η νέα νομοθεσία θα επιτρέψει περαιτέρω επιθέσεις στις συνθήκες των εργαζομένων.
Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στην απεργία, είναι το κύριο εργαλείο με το οποίο οι εργαζόμενοι μπορούν να διεκδικήσουν δικαιότερους μισθούς και να βελτιώσουν τις συνθήκες τους. Είναι ο κανόνας σε όλες τις χώρες που η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ισχυρίστηκε ότι σκοπεύει να επαναλάβει.
Αντί να προσπαθεί να υποτάξει τα συλλογικά αιτήματα των εργαζομένων, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου θα πρέπει να ακούσει τα νόμιμα ζητήματα που εγείρονται. Ο πληθωρισμός βρίσκεται σε επίπεδα ρεκόρ, όπως και τα εταιρικά κέρδη. Η λύση βρίσκεται στη γεφύρωση αυτού του αυξανόμενου χάσματος μεταξύ εκείνων που συσσωρεύουν τα κέρδη και εκείνων που υφίστανται τις αυξήσεις των τιμών, επιτρέποντας στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν δικαιότερο μερίδιο της συνεισφοράς που έχουν μέσω της εργασίας τους.
Εάν η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν ειλικρινής για την αντιμετώπιση της κρίσης του κόστους ζωής, θα ξεκινούσε αντιμετωπίζοντας τις συνέπειές της στις εργατικές κοινότητες. Αυτό συμβαίνει πρώτα και κύρια μέσω των αυξήσεων μισθών που συμβαδίζουν με τις αυξήσεις του κόστους ζωής.
Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου προσπαθεί να απομονώσει το βρετανικό συνδικαλιστικό κίνημα. Η αφήγησή τους επιδιώκει να διαχωρίσει τους εργαζόμενους σε όποιες γραμμές θεωρούν ότι μπορεί να δημιουργήσει διχασμό: δημόσιοι και ιδιωτικοί εργαζόμενοι, υπήκοοι και μη, λευκοί και BAME, άνδρες και γυναίκες, μεσαία και χαμηλά εισοδήματα, επισφαλείς και σταθερές συμβάσεις.
Τα εργατικά συμφέροντα είναι συλλογικά και η δύναμή μας βρίσκεται στην ενότητά μας. Το ευρωπαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα στέκεται σταθερά σε αλληλεγγύη με το βρετανικό συνδικαλιστικό κίνημα στην εθνική «προστασία του δικαιώματος στην απεργία» του TUC καθημερινά και κάθε μέρα. Η απάντησή μας στην προσπάθεια της κυβέρνησης να διχάσει και να απομονώσει τους εργαζόμενους στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι να ενισχύσουμε την ενότητά μας.
EAEA – European Arts and Entertainment Alliance EUROCOP – European Confederation of Police
EFBWW/FETBB – Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Οικοδομικών και Ξυλουργών
EFFAT – European Federation of Food, Agriculture and Tourism Trade Unions EFJ/FEJ – European Federation of Journalists
Βιομηχανική Ένωση Ευρωπαϊκής Ένωσης
EPSU – Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Συνδικάτων Δημοσίων Υπηρεσιών
ETF - Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Εργαζομένων στις Μεταφορές
ETUCE/CSEE – Ευρωπαϊκή Συνδικαλιστική Επιτροπή για την Εκπαίδευση
UNI Europa – European Services Workers Union
